 |
| รูปปั้นแป้งโดว์รูปสัตว์ทะเลที่ไปเห็นมาจากการท่องเที่ยว |
 |
| ปลาหมึกที่มีพิษในท้องทะเล ที่หัวจะมีลายสีฟ้าๆ ต้องระวัง (แต่ขาเยอะไปนะ) |
 |
| น้องแชงดูแผนที่สวนสัตว์ใน Perth Zoo |
 |
| น้องแชงลองถ่ายรูปตัวเอง |
 |
| น้องแชงถ่ายรูปมูลแกะใน Wildlife Park |
 |
| ฝีมือถ่ายภาพของน้องแชง |
 |
| ฝีมือถ่ายภาพของน้องเชียร์วัย ๓.๖ ปี |
 |
| รูปถ่ายของคนขับเรือเฟอรี่ที่ South Perth ฝีมือของน้องแชง |
 |
| ภาพถ่ายก้นสัตว์ฝีมือน้องเชียร์ |
 |
| น้องเชียร์ผู้ชอบถ่ายรูปรองเท้าของตัวเอง |
 |
| ภาพถ่ายหอประภาคาร ฝีมือน้องแชง |
 |
| ภาพถ่ายมุมล่าง ตามความสูงของคนถ่ายรูป |
อีกหลายสิ่งที่ลูกได้ฝึกและเรียนรู้ในการเดินทางเรียนสนุกในโลกกว้าง คือ การใช้แผนที่ และการถ่ายภาพ เพื่อบันทึกข้อมูลความทรงจำ น้องแชงหัดดูแผนที่เมื่อต้นปีที่แล้ว ซึ่งตอนนั้นครอบครัวของเราไปท่องเที่ยวฮ่องกง ด้วยตั๋วราคาประหยัดของแอร์เอเชีย น้องแชงในวัยเกือบ ๔ ขวบในเวลานั้น ขอดูแผนที่ที่พ่อของเขาถืออยู่ แผนที่ของดิสนีย์แลนด์มีภาพสวยงาม และใช้ภาพวาดเป็นการแสดงตำแหน่งสถานที่ เขาก็สามารถดูแผนที่ได้ว่า เรากำลังอยู่ที่ไหน และเราต้องการไปที่ใด ต้องเดินไปถนนเส้นไหน
ในคราวนี้น้องแชงวัย ๕ ขวบเศษ เริ่มอ่านภาษาอังกฤษได้เก่งและคล่อง ทำให้เขาสามารถอ่านแผนที่สวนสัตว์เพิร์ตได้ไม่ยาก และตลอดการเดินทาง ลูกจะขอดูแผนที่และให้ชี้ตำแหน่งเส้นทางหรือสถานที่ๆเราอยู่ และกำลังจะไป และขอดูเครื่อง GPS ตลอดเวลา เข้าใจว่า เขาคงจะสามารถใช้ GPS ได้ในปีหน้่า เมื่อเขาสามารถอ่านประโยคได้คล่องขึ้นกว่านี้ ซึ่งถือเป็นการฝึกฝนที่สำคัญของเด็กๆ เด็กๆในต่างประเทศ มีการฝึกฝนใช้เทคโนโลยี Google Map และเครื่อง GPS นำทาง ไม่ว่าจะเป็นการเดินทางๆรถ หรือ ไปในป่า ก็ใช้เพื่อป้องกันการหลงทาง และประหยัดเวลาในการเดินทาง รวมทั้งความปลอดภัยในยามที่ต้องการความช่วยเหลือด้านต่างๆที่อาจจะเกิดขึ้นระหว่างเดินทาง การฝึกเด็กให้เข้าใจเรื่องการใช้แผนที่ มีประโยชน์หลายอย่าง นอกเหนือจากความปลอดภัย ยังช่วยกระตุ้นนิสัยรักการเรียนรู้ การผจญภัย และการแก้ปัญหาต่างๆให้เด็กๆได้ด้วย
อีกสิ่งหนึ่งที่ลูกได้ฝึก คือ การจดจำและบันทึกเหตุการณ์ต่างๆด้วยการถ่ายภาพ ตลอดการเดินทาง ดิฉันต้องแบ่งกล้องถ่ายรูปของดิฉันให้ลูกๆเป็นระยะ เพื่อให้เขาถ่ายรูปตามที่ชอบและสนใจ หลายๆครั้งดิฉันก็อดขำและแปลกใจที่เห็นรูปถ่ายของเขา และทำให้เขาใจมุมมองของลูกในหลายๆเรื่อง เช่น ลูกถ่ายภาพมูลของแกะมา เมื่อดิฉันถาม ลูกก็บอกว่า "มันแปลกดี เป็นเม็ดๆ ลูกอยากรู้ว่ามันเป็นอะไร" และเขาชอบถ่ายภาพเงาของตัวเอง และรองเท้าของเขาเอง เพราะว่ามันดูตลกดี บางทีก็ได้ภาพก้นของแม่ ภาพก้นของสัตว์ หรือใบไม้ ต้นไม้ ในมุมล่างที่เขาเห็นจากตัวเล็กๆของเขา
อีกสิ่งหนึ่งที่เรามักจะำทำ คือการทบทวน การเดินทาง ซึ่งตอนนี้ลูกยังเขียนไม่เก่ง เราจึงใช้วิธีให้ลูกปั้นแป้งโดว์ ถึงสิ่งที่เขาประทับใจ และจำได้ และ เล่าเรื่องราวว่ามันคืออะไร เช่น หลังจากการไปเที่ยวที่ AQWA ลูกปั้นแป้งโดว์รูปปลาหมึก มีลายสีฟ้า ซึ่งเ็ป็นปลาหมึกมีพิษในทะเล เพราะลูกจำได้ถึงพิษร้ายของมัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น