เลี้ยงลูกให้รักกัน

มีเพื่อนๆผปค.หลายๆท่าน ที่มีลูกหลายๆคน มาหารือ เกี่ยวกับ การเลี้ยงลูกอย่างไรให้พี่น้องรักกัน ช่วยเหลือกัน ดิฉันก็อยากถือโอกาสนี้ แบ่งปันประสบการณ์ส่วนตัวนะคะ การที่พี่น้องรักกันหรือไม่ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการพร่ำสอนของพ่อแม่ แต่ขึ้นอยู่กับการวางตัว ของคนที่เป็นพ่อแม่ค่ะ ให้ลูกๆ สัมผัสรู้สึกได้ว่า พ่อแม่รักลูกๆ ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน เราไม่จำเป็นต้องแสดงความรัก หรือปฎิบัติกับลูกทุกๆคนเหมือนๆกัน ประเภทซื้ออันนี้ให้คนนี้ อีกคนต้องได้ด้วย อันนี้ไม่จำเป็นเลยค่ะ หรือกอดคนนี้เสร็จ ก็กอดคนนั้น อันนี้ก็ไม่ต้อง แต่ขอให้ปฎิบัติกับลูกๆด้วยความรักในแบบที่เค้าสัมผัสได้ว่า พ่อแม่รักเค้าที่สุด

เด็กๆแต่ละคน มีนิสัยไม่เหมือนกัน มีความถนัด ความชอบไม่ชอบต่างกัน เราต้องปฎิบัติกับลูก ในแบบที่เค้าเป็น ต้องไม่นำไปเปรียบเทียบกัน ไม่ต้องให้ลูกคนนี้ เหมือนลูกคนนั้น เจียระไนเค้า ในแบบที่เป็นตัวเค้าค่ะ และต้องชื่นชมลูกๆ ให้กันฟัง ว่า ลูกมีจุดเด่นอย่างไร จุดด้อยตรงไหนที่ต้องแก้ไข ในขณะที่พี่หรือน้องคนอื่นๆ มีจุดดีอย่างไร จุดด้อยอย่างไร ที่เราต้องช่วยเหลือ เข้าใจเค้า ทำแบบนี้ลูกๆจะเห็นความแตกต่างของกันและกัน ภาคภูมิใจในตนเอง ในขณะที่ภาคภูมิใจ ให้เกียรติพี่น้องคนอื่นด้วย และรู้ว่าจะช่วยพี่หรือน้อง เพื่อป้องกันจุดอ่อนของกันและกันอย่างไร

ปัญหาของหลายๆครอบครัว มาจากการเปรียบเทียบ พ่อแม่มักชมอีกคนนึงให้อีกคนนึงฟัง เพื่อหวังให้ลูกเปลี่ยน แต่เด็กที่ไม่ได้รับการชื่นชม ก็มีปมด้อย การที่เราชัดเจน ในมุมมองของเรา และทำให้ลูกชัดเจน เห็นตัวเอง และเชื่อมั่นในความดี หรือจุดเด่น ก็ช่วยให้จิตใจของเค้ามั่นคง ไม่ริษยาคนอื่น ในขณะเดียวกัน เค้าจะพร้อมที่จะเห็นใจคนอื่น และพร้อมที่จะช่วยเหลือคนอื่นด้วย

อีกสิ่งนึงที่ควรทำ คือ การชื่นชม ให้กำลังใจลูกในยามที่เค้าช่วยพี่ หรือช่วยน้อง ดิฉันมักจะเล่า "Behind the scene" ให้ลูกฟัง ว่า กว่าที่พี่ หรือน้อง จะทำอันนี้ เพื่อช่วย พี่น้อง เค้าคิดอย่างไร เค้าพยายามเพียงใด ห่วงใยเพียงใด จนทำสิ่งนี้เพื่อน้องหรือพี่ได้ ทำให้อีกฝ่ายได้มองเห็นความรัก ความพยายามของอีกฝ่ายหนึ่ง แม้สิ่งที่ทำนั้นดูน้อยนิด และไม่มีค่า แต่กว่าการกระทำนี้จะออกมา มันจะต้องผ่านขั้นตอนแห่งความรักอย่างไร พี่น้องเค้าก็จะซาบซึ้ง และยินดีกับความรัก ความเข้าใจทีอีกฝ่ายนึงมอบให้

ความรักในครอบครัวนั้น จะยั่งยืนได้ไม่มีวันหมด เมื่อหมั่นเติมความรักให้กันทุกวัน เรื่องเล็กๆน้อยไม่ควรมองข้าม ไม่เห็นค่า แต่ในยามที่เค้าทะเลาะกัน หรือ เล่นกันกระทบกระทั่งกัน เราต้องทำให้เค้าไม่คาใจต่อกัน มองข้ามความผิดพลาด พลั้งเผลอของกันและกันไปให้ได้ การตัดสิน "คดี" ต้องเป็นไปอย่างบริสุทธิ์ยุติธรรม มีการสอบสวนกันละเอียดทีละขั้นตอน และชี้ให้เห็นว่า ที่มาที่ไป ของปัญหา มาจากอะไร ซึ่งก็จะผิดกันคนละนิดละหน่อย มาแน่นอน เมื่อเราตัดสินอย่างบริสุทธิ์ยุติธรรมและชัดเจน เค้าก็จะยอมรับค่ะ ไม่คาใจ เพราะเห็นความผิดของตัวเองด้วย

ขอยืนยันว่า การทำให้ลูกรักกันนั้น ไม่จำเป็นต้องให้เค้าเหมือนๆกันหรือเท่ากัน แต่ให้เค้าในสิ่งที่เค้าชอบ หรือเค้าเป็น และหลายๆครั้งก็ให้เค้าตกลงกัน ต่อรองกัน ว่าใครจะทำอะไร ผลัดกันสมหวัง หรือยอมกันบ้าง ให้อภัยกัน และเข้าใจ เห็นใจกัน และทำเพื่อกันและกัน หากพ่อแม่ทำได้แบบนี้ พี่น้องก็จะไม่มีปัญหากันค่ะ